Çocuk ve ergen ruh sağlığı uzmanlarının çocuklarla yaptığı çalışmaların genel odak noktası duygu ifade çalışmalarıdır. Çocuk eğitimindeki birçok çalışmanın, etkinliğin ve önerinin içeriğinde “duygu ifade etme” alt başlıkları bulunur. Peki bizlerin bu kadar önem verdiği duygu ifade çalışmaları neden bu kadar önemli?

• Uygun başa çıkma becerilerini kullanmayı öğrenir:
  Duygularını ifade etmeyi öğrenen çocuklar bunu “uygun” yollarla ifade edebilirler, uygunsuz sözcükler ya da şiddet içeren ifade yolları onlar için uzaktır. Örneğin birisi onu kızdırdığında o kişiye gidip vurmak ya da uygun olmayan kelimeler söylemek yerine “Şu an sana çok kızgınım” diyebilir. Bu ifadeler birçok sağlıksız durumun engelleyicisi konumunda olacaktır.
• Her duygusunu kabul etmeyi ve sahip çıkmayı öğrenir:
  Duygularını ifade etmeyi günlük hayatının bir parçası olarak gören çocuk onları yaşadığında daha kolay ifade eder. Kendini kötü hissettiğinde neyin ona kendini kötü hissettirdiğini bulmaya çalışır. Eğer hissettiği şeyi ifade etmek ona uzaksa bu hissettiğinden dolayı kendinde suçluluk duyabilir. Çünkü ona çok yabancı bir şeydir…
• Başkalarının duygularını ifade etmesine de açık olur:
  Kendi duygularının farkında olup her duygusunun kabul edildiğini hisseden çocuk başkalarının duygularının da okur yazarı olur. Sadece kendisinin değil herkesin her duygusuna açık olur ve böylece “empati” yapma becerisini kullanabilmek de kolaylaşır.
• Fiziksel ve ruhsal dayanıklılığına destek olur:
  Duyguları ifade edebilmenin birçok fiziksel hastalığın önleyicisi konumunda olduğunu birçok bilimsel araştırma sayesinde biliyoruz. Yetişkinlik sürecinde kızgınlıklarımızı, üzüntülerimizi ifade edemediğiniz için kas gerginliklerinden tutun türlü türlü fiziksel problemlerle karşılaşabiliyoruz. Halbuki “bu yaptığın şeye çok kızdım” diyebilmenin bile birçok hastalığı önleyici rolü olduğunu duymak mümkün.

• Rahatlama sağlar:
  Duyguları ifade etmenin beden üzerinde yatıştırıcı bir etkisi olduğu da bilinmektedir. Ağlayan bir çocuğa “seni üzgün görüyorum sanki “diyerek onun duygularını kendisine geri yansıtmak o anki duygusunun ifadesini kolaylaştıracaktır. Bir de “benim yaşadıklarımı anlayan biri var yalnız değilim” düşüncesi onu çok daha rahatlatacaktır.